Oj tam, oj tam: wyspowiada się i będzie git...

„Nie można służyć Bogu i mamonie” – również w polityce. Katolik nie może usprawiedliwiać kłamstwa z powodu sympatii politycznych. Usprawiedliwianie nieuczciwości, manipulacji, kampanii oszczerstw – nawet jeśli wydają się „słuszne politycznie” – to zdrada Ewangelii. Bo Chrystus nie mówił: „Bądź prawdomówny, ale tylko wtedy, gdy ci się to opłaca.” On mówił: „Niech wasza mowa będzie: tak – tak, nie – nie. A co nadto jest, od złego pochodzi.” Nie dajmy się oszukać. Obcowanie z kłamstwem to nie tylko polityczna naiwność.

Wielu ludzi deklarujących się jako katolicy regularnie wspiera kłamstwo: oglądając media szerzące propagandę, powtarzając półprawdy, odrzucając fakty, które są niewygodne. Wielu nie chce wiedzieć – bo prawda by zabolała. Ale ignorancja z wyboru to nie usprawiedliwienie – to współudział. Spowiedź nie wystarczy, jeśli trwasz w kłamstwie Nie łudźmy się. Pójście do spowiedzi i równoczesne trwanie w świecie kłamstwa to drwina z sakramentu.