jestem mężem od 35 lat i nie czuję się szczęściem mojej żony, tym bardziej dziwi mnie że ktoś może poczuć się dotkniętym brakiem męża czy żony to tak abstrakcyjne że wymyka się racjonalnej analizie . Ale zapewne kompleks autorki wpisu znalazł sobie na tym pożywkę wiec jedzie .

Wkrótce: "nie każda kobieta ma szczęście droga pani mieć w ogóle MÓZG, są kobiety, które muszą żyć samotnie bez mózgu i takie afiszowanie się, że mam mózg może być przykre dla niektórych. Czy pomyślała panie o tym? Chyba raczej nie!!

No cóż, niektóre panie najpierw starają się o męża, dopiero potem o dziecko, inne wręcz odwrotnie. Co ciekawe, te co "odwrotnie", najczęściej dają dzieciom imiona Brajan i Dżesika. Taka dziwna, niepisana prawidłowość. Nie żebym piętnował, takie spostrzeżenie po prostu. Zresztą, jak tu ktoś wcześniej w jakimś komentarzu napisał: "w końcu każdy chce zar....ć". Amen.

Czyżby pani Maja Staśko? Brzmi podobnie jak jej wywód o wykluczeniu tych co nie czytają.