Komentarze użytkownika KotSchrodingera

Barbarello, poziom tej wypowiedzi jest za niski nawet jak na ciebie

Szkoda, że nie mam namiarów na tego Mateusza, chętnie bym pomogła, lubię wspierać takich ludzi. Postaram się go znaleźć

Do wielu biznesów nie potrzeba wielkich pieniędzy. Moja początkowa inwestycja we własny to 437 zł. I tak się zaczęło. Nie masz kapitału, to zacznij od usług, zawsze taniej jest zacząć. Powodzenia!

Usilnie usiłuję widzieć tam cycki, ale co spojrzę, to doopa

Bycie bitym nie rodzi szacunku. Bycie bitym rodzi strach, upokorzenie, poczucie bezsilności, utratę zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Czemu rodzice biją dzieci? Czasem z powodu bezsilności - brakuje im pomysłu na inne wychowanie. A może to po prostu lenistwo? Bicie jest łatwiejsze i szybsze, niż wprowadzanie konsekwencji. Na lenistwo nie ma usprawiedliwienia. Osoby bijące czasem po prostu się wyżywają. Mają satysfakcję z bicia osoby słabszej. Dają ujście swojej agresji, bo np. na szefie nie mogą się wyżyć. A to już jest chore i okrutne

Współczuję ludziom, którym brakuje kompetencji i wyobraźni (albo cierpliwości - co czasem jest zrozumiałe) i zamiast na konsekwencję stawiają na bicie. Nie wyobrażam sobie bicia małego dziecka. Nigdy nie musiałam bić dziecka, którym się opiekowałam. Były konsekwencje. Zero przemocy, wyzwisk, straszenia. A dzieci mnie słuchały. Czułabym się, jak śmieć bijąc małe dziecko, które nie ma ze mną żadnych szans, dlatego wymyślałam inne drogi. Ale są tacy, którym nie chce się wysilać. To przykre. Pewnie nie pamiętają już tego uczucia strachu, upokorzenia i utraty zaufania, kiedy sami byli bici

No pewnie, po co się starać, lepiej, żeby kobieta "dawała" od razu, a potem narzekać, jakie to dzisiejsze kobiety są puszczalskie, bo można je przelecieć na pierwszej randce i w ogóle jaki to ten świat zepsuty

Jest tylko pewna różnica. Narzeczonymi rzeczywiście w wyższych sferach zostawano czasem nawet w wieku niemowlęcym. Ale "skonsumowanie" małżeństwa, to już inna sprawa. Dochodziło do niego dopiero, gdy dziewczyna na to zezwoliła i musiała mieć kilkanaście lat, a nie kilka. Jadwiga parę razy wracała do swojego kraju, zanim się zdecydowała i nikt jej o to wyrzutów nie robił. W islamie kilkuletnie dziewczynki są gwałcone. To różnica

Ło boże, stać cię na pączka, ale masz się czym chwalić, biedaku, ja mogę kupić sklep, w którym ty kupujesz pączki.

Widać nie studiowałeś :-) Fakt, ludzie bywają zamyśleni. Niezależnie od wykształcenia. Ale niestety w środowisku "profesorskim" brak kultury jest powszechny. Wielu z nich po prostu uważa, że są lepszą częścią świata, a pozostali są głupi i nie warto się nimi przejmować. Wielu z nich także nie potrafi się przyznać do błędu czy niewiedzy. Wolą udawać, kłamać i iść w zaparte, niż przyznać się do ludzkich słabości. Niektórzy są spoko, np. prof Szopa z UŚ (instytut fizyki)

Mam inne doświadczenia. Studiowałam na uniwerku, polibudzie i akademii w 2 miastach. Nie spotkałam się nigdzie z tym, aby prof powiedział pierwszy dzień dobry albo sprzątaczki były niemiłe. Dobrze, że miałeś lepsze doświadczenia

Ciekawe spostrzeżenie

Tak to jest, jak się wybiera cycki i doopę, zamiast normalnej kobiety. Sam sobie winien :-)

Znudziły mnie już wiochy od sfrustrowanych cieniasów, których żadna nie chce, więc wciskają całemu kobiecemu światu interesowność. To ciekawe dlaczego tylu brzydkich i biednych ma dziewczyny, skoro ten obrazek miałby być prawd≤ą. Nie masz nic do zaoferowania, nie masz dobrego serca, zainteresowań, inteligencji i kultury, to nic dziwnego, że żadna ciebie nie chce. Połowa moich facetów była brzydka, wybierałam ich, bo mi się z nimi interesująco gadało. Dla mnie związek z facetem pozbawionym zainteresowań jest bez szans. Bo o czym tu gadać, gdy cielesne potrzeby wygasną?

Czyli o twojej matce?

No nie gadaj, właśnie tak się zaręczałeś?

Czyżby? Spróbuj ze mną, złamasie, to się grubo przeliczysz.

Zamożni nie mają czasu pisać pierdów na wiosce, więc nie, twoja opowieść nie jest prawdą

Nie znam takich, obracam się w bardziej interesujących kręgach. Również nie lubię pustych lal, które nie mają nic do zaoferowania oprócz doopy i liczą na bogatego frajera, bo same nie mają rozumu czy talentu, by zapewnić sobie finansową przyszłość. Nie znam jednak takich, więc chyba jest ich mało (na szczęście)

Porównanie. Kiedy miałam 7 lat (komuna), jedzenie w szpitalu jak domowe. Obfite, z deserami. Gdy miałam 19 (demokracja), śniadanie i kolacja to zwykle kromka-dwie, kawalątek masła wystarczający na 1, płaska łyżka dżemu. Obiad: woda zabarwiona na zielono z pływającym gdzieniegdzie zielskiem nieznanego mi gatunku, codziennie ta sama, za to nazwa inna. Wielka Brytania 2016: kilka dań do wyboru (chyba z 5), każde ze źródłem białka, węglowodanów i surówką. Posiłki na tyle obfite, że ledwo się dojada + deser do wyboru. Na stałe dostęp do kawy, mleka, cukru, herbaty, płatków i batonów typu crunchy