Komentarze użytkownika gruzawik

ani bo tak. wykaż, zbuduj logiczny ciąg myślowy, wykonaj taką pracę. przeczytaj poniżej, dlaczego w końcu musi.

jaką logikę? działającą. to znajdź mi wiarę, która w pewnym momencie z rozumem niesprzeczna. samo wymyślanie bogów ukrywających się w niewiadomym już rozumowi przeczy, bo tworzy założenia właśnie bezpodstawne. tak a propos pojęcia o nauce: znajdź mi jakąś działającą teorię naukową zawierającą bogów. z drugiej strony credo, quia absurdum est. religie same się chełpią tym. na nic próby papieża, co prócz pragnień takiego zbliżenia krył zbliżenia innej natury. sam najpierw zakładasz bezdowodnie istnienie bóstw, a potem komunały prawisz że tak ci wyszło że są, jak istnienie założyłeś.

dlaczego w miarę rozwoju nauki mniej i mniej miejsca na boskość, zmuszoną jakby nogi podkurczać w miarę ściągania kołdry, żeby się nie wydało, że jednak jest. skoro jest, a i wszędzie, to w miarę postępów w odkrywaniu świata tym wyraźniej kończyny powinny się ukazywać, a nie tylko miejsce na żartownisia kurczyć... :)

a co wspólnego z nauką ma konstrukt, który mało że niefalsyfikowalny, to jeszcze i niedefiniowalny? takie próby zbliżenia może podejmować właśnie ktoś, kto z nauką nie ma nic wspólnego. nauką, nie nauczkami, jak teologia(traktowana inaczej niż jako zapis rozwoju pewnej idei), witalizmem, czy IP. folklor religijny? proszę bardzo, byle nie podejmowanie decyzji obowiązujących również mnie na podstawie wydumek.

w miarę rozwoju nauki obszar niewiedzy się kurczy, to jak miejsca tyle samo? gdzie transcendencja w znanym i opisywanym? znasz jakieś działąjące teorie zawierające boskość? argumenty sie kończą widzę, bo i bluzg, i personalnie. nigdzie JAK nie pisałeś, tak a propos logiki wypowiedzi. znasz działające logiki, gdzie chronologię można olać?

nie potrafię wykazać, że wierzę, ze bóg nie istnieje? cały czas takie coś twierdzę, że tak UWAŻAM, nie wierzę. szacuję prawdopodobieństwo i potrzebę. podaję powody. możesz równie obficie podać powody dla których istnienie bóstw jest konieczne? jakiej logiki użyjesz?czy nie takiej, która już istnienie owych bóstw zakłada, a dopiero z niej ich istnienie wywiedziesz? mała prośba, test na inteligencję, podbicie stawki: napisz, w co wierzysz religijnie. jakie cechy ma postulowany byt, czego nie ma.

nie potrafię wykazac, ze bóg nie istnieje? nie mam potrzeby: wykaż mi tu, niezbicie, że krasnale i jednorożce nie istnieją. co gorsza, dla dotychczasowego rozwoju tej logiki, która przynosi efekty, więc do świata realnego przystaje, wcale takie założenie nie było potrzebne, a nawet zrobienie takiego założenia oznacza tej logiki kres. Ty postulujesz inną logikę, inną płaszczyznę bytu, wypadałoby więc żebyś nakreslił cokolwiek. nie chcesz, i nie mozesz, bo na bieżąco wymyslasz. albo odtwarzasz 500letnie argumenty, rzekomo logiczne. w co wierzysz, niezmordowanie...

a taką ludzką cechę jak miłość to można? stek bzdur.

a skąd wiesz, z czego wynika miłość? bo biologia kolejną detronizację szykuje... ja bym chciał się najpierw dowiedzieć, o czym my tu właściwie: ponieważ tego postulowanego najwyższego bytu nie da się udowodnić ani zdefiniować, to zanim policzę diabły na szpilce chcę wiedzieć, że one istnieją w ogóle. bytom najwyższym przypisywanie pojęć z rejonu podwzgórza to trochę prymitywne. dochodzimy do punktu, że nic powiedzieć się nie da pewnego, tylko że żyć się da w obecności takiego bytu. a czemu to ma być żywe, świadome, i czemu transcendencja jakaś w tym? skąd i po co?

z punktu widzenia neurologii, endokrynologii, psychologii, emocje, uczucia takie jak wspomniane powyżej są indukowanymi stanami równowagi biochemicznej w pewnych obszarach mózgu. ta wiedza pozwala na sensowne kanalizowanie tych procesów. stąd sport, jako upust agresji, stąd sitcomy, jako uspokajacz, drobina dreszczyku wieczorkiem:) żadna działająca definicja czy teoria bogów nie zawiera, a że nauka na logicznym badaniu rzeczywistości oparta się rozrasta, a gdzie stąpnie tam religia śmieszna się wydaje, to może i logika dzisiejsza zmian wymagać będzie, ale i podatna, w odróżnieniu od religii.

z punktu widzenia neurologii, endokrynologii, psychologii, emocje, uczucia takie jak wspomniane powyżej są indukowanymi stanami równowagi biochemicznej w pewnych obszarach mózgu. ta wiedza pozwala na sensowne kanalizowanie tych procesów. stąd sport, jako upust agresji, stąd sitcomy, jako uspokajacz, drobina dreszczyku wieczorkiem:) żadna działająca definicja czy teoria bogów nie zawiera, a że nauka na logicznym badaniu rzeczywistości oparta się rozrasta, a gdzie stąpnie tam religia śmieszna się wydaje, to może i logika dzisiejsza zmian wymagać będzie, ale i podatna, w odróżnieniu od religii.

witaliści polegli sromotnie, udowodnić nic nie mogli, bo i jak? jakieś wnioski z ich prac praktyczne? żadne, właściwie, to, że szukanie wzorców nawet tam, gdzie ich nie ma, ma podstwy neurologiczne nie oznacza, że te wzorce nagle sie pojawiają realnie. wyartykułować można wszystko, pytanie, ile z tego można potwierdzić choćby logicznie, jeśli nie doświadczalnie.

owa konieczność dla witalistów da się podsumować tak: nie wszystko wiemy, nie dla tego, że skaner CT to dość nowy wynalazek, albo że nasze mózgi słabiutkie, tylko dlatego, że to niemożliwe z zasady, więc wprowadźmy nową niewiadomą, i cieszmy się, że rozwiązaliśmy problem. nie wiem, co to ma wspólnego z nauką, ale właśnie pięknie wpisuje się w historię odwrotów religii i detronizacji człowieka. zanim się jakąś transcendencję zapostuluje, wypadałoby poczekać choć, aż się postępy skończą, a nie zanosi się. efekt: śmietnik, podobnie jak systematyka Linneusza.

nie da się o transcedndencji w biologii ze mną, bom biolog, a Ty filozof. jako biolog stwierdzam: brednie, za innymi. witalizm to swietny przykład zideologizowanej pseudonauki: brak jasnych kryteriów falsyfikacji w związku z historią ciągłych odwrotów i porażek: już to chemia żywa miała być zakazana w retortach, a tu do aminokwasów włącznie pichcą, już to genom, a tu kleją i tną, aż wiór leci. gdzie teraz granica przebiega? w abiogenezie? do kiedy? co potem znowu? litości, jak mam coś czytać, to wolę genetyków, i raczej współczesnych. tyle tematem biologii.

ontologia z kolei tak pojmowana przypomina Lemowską futurystykę odlingwistyczną: najpierw wymyślamy pojęcie, a potem próbujemy odgadnąć, co ono miało by znaczyć. to że można wyraźić coś takiego jak "superkrzesło" nie oznacza jeszcze, że takie coś istnieje realnie. jeśli nie przypisywać osobowych cech, to co zostaje? prawa przyrody? niewzruszone i martwe jak kamień? tak żeś pojęcie bóstwa zestrugał, że skąd transcendencja tu jeszcze, skoro nawet nie osoba? tu przenośnie, a gdzie właściwie dosłownie, i dlaczego akurat tam?

to że różnie bywa, to ja wiem, toć Hiobową rodzinę z miłości jakby wytracił... czy to też metafora? w każdym razie, czy to nie przerażająca raczej wizja: być na łasce nieosoby nawet, niepojętej, która, jak taki kaprys dostanie, to zaorze i wapnem posypie? że to ma dawać nadzieję? na co? że takiego kaprysu nie będzie? to tylko dowód, że pisma święte można tak sobie wykłądać, jak komu wygodniej, toteż żadne to zabezpieczenie przed złem. islam przez wieki był bardzo pokojowy i tolerancyjny, w porownaniu z Europą, a co się porobiło?

mają rodziny? to dopiero jest straszne! za późno, złożyli jaja...

ja mam 42 czy coś, i podtrzymuję twierdzenia gorilli, kłamliwej co do wieku jak pies. wszyscy mieli wszystko/co można było mieć. niewiele tego było. muzyka niosła rozrywkę, aby ludek spokojny był, jak nic sensownego nie umiesz sobie znaleźć w TAKIEJ ofercie jaka jest dziś, to wtedy byś chyba pociągów chodził słuchac... jedyny prawdziwy fragment to ten, że w sklepach nic nie było, ale brakuje mi jeszcze wojska na rogatkach... tłumku pod obuwniczym. paru detali i smaczków.

ja też poproszę, Hiszpania?

thnx, urocze:)